Urval: in alle seizoenen het bezoeken waard!
Een afwisselende wandeltocht eindigt bij een zeldzame middeleeuwse dorpsoven
Gisteren kwamen we aan voor een winterse week op La Bellerive. De grote kachel in de entréekamer loeit tevreden. Dankzij vuurman Enton klimt de temperatuur in huis omhoog. De schrijfster, ik dus, zit aan tafel lekker dicht bij het vuur. Met het optrekken van de ochtendnevel belooft het een mooie dag te worden. Ik ben benieuwd naar wandelingen in de buurt. We richten ons op Urval, slechts 6 minuten rijden en dat is meteen raak!
Urval is niet alleen een authentiek dorpje waar je zo een film kan opnemen ten tijde van de middeleeuwen, er starten ook meerdere wandelingen. Mijn wandelaarster hart is helemaal opgetogen. Urval ligt aan de lange afstandswandelroute d'Amadour die via Cadouin richting Belvés gaat. Verder zijn rondom het dorp twee lokale wandelingen uitgezet, herkenbaar aan de gele paaltjes. Wij kiezen voor Boucle d’Urval Nord, door de heuvels een wandeling ongeveer 2,5 uur.
Binnen een paar honderd meter zien we al een paar herten. Iets hoger bewonderen we het dorp in de winterse ochtendzon. Na al die grijze dagen in Nederland kunnen we niet genoeg krijgen van de strak blauwe hemel. Enton vindt een flinke tak rozemarijn, kennelijk door iemand weggegooid na het snoeien. Vanuit zijn (jager)verzamelaar instinct is de wandeling nu al geslaagd.
We passeren diverse stroompjes. Wist je dat Urval haar naam dankt aan deze stroompjes?
Ur betekent water in het Keltisch. Het dorp kent dus een lange geschiedenis. De romeinen bouwden er een kleine tempel ter ere van de godinnen van het water. In de 8e eeuw werd na de kerstening de tempel omgebouwd tot een kerk. Als je nu gaat kijken ziet de kerk er bijna uit als een burcht en dat heeft een reden: het diende als toevluchtsoord voor de boeren bevolking in de veldslagen tussen de Franse en Engelse heren.
De gele paaltjes wijzen prima de weg (op ééntje na, lees hiervoor PS.2). Er lopen runderen in de wei onder ons, vlak bij een boerderij. We hebben het er al vaker over gehad: hoe komen we aan mest voor de moestuin? Durven we dit te gaan vragen? Ja, dat durven we en lopen het erf op. Nee, zegt de boerin, ze heeft geen mest. Nee, mest is erg duur. Nee, ze kent niemand die wel mest heeft. Of dit nu wel of niet waar is, de boodschap is duidelijk: via haar geen schijn van kans op mest.
Boven op de heuvels genieten we van een prachtig uitzicht over de hele vallei met iets verderop het kerkje van Paleyrac. Wat een afwisselende wandeling! Prachtig voor elk jaargetijde, zo zeggen we tegen elkaar.
Vanuit het noorden arriveren we in Urval en stuiten op de kerk die ooit met allerlei middeleeuws wapentuig werd bestookt. Kijk ook even bij de
‘four banal’. Deze dorpsoven is een zeldzaam overblijfsel uit het feodale leven in de middeleeuwen. De inwoners waren verplicht eerst hun graan te laten malen in de ‘moulin banal’. Vervolgens werd het brood gebakken in deze ‘four banal’, dit alles tegen een vergoeding aan de heer van het dorp. De oven doet het nog steeds en wordt gebruikt tijdens het jaarlijkse dorpsfeest op de tweede zondag van augustus.
PS.1 Voor de Boucle d’Urval Nord: loop vanaf het informatiebord 50 meter terug richting Le Buisson en je ziet een aanwijzing om rechts een pad te nemen.
Voor de Boucle d’Urval Sud: loop vanaf het informatiebord 100 meter richting Belvés en je ziet een aanwijzing om links een pad te nemen.
PS.2 Let op bij boucle d’Urval Nord: Na, ik schat zo’n 10 minuten wandelen, zie je een paal met gele markering aan de linkerkant met een smal paadje dat links van een huis loopt. Hier moet je dus links af! (het linksaf-teken is niet goed zichtbaar.)
PS.3 Meer lezen over de enerverende geschiedenis van Urval? Lees verder op: https://Urval.fr/decouvrir-urval (en schakel de Nederlandse googlevertaling in).
PS.4 Voordat je elke dag een stralend heldere dag verwacht in de winter: de realiteit kent ook hier grijze dagen.
