Dit verhaal start ergens in juli. Ik ben zelf in Nederland en tel de dagen af tot ons weerzien. De eerste gasten verblijven in La maison en Enton logeert inmiddels als buurman in de knus ingerichte schuur met uitzicht op het populierenbos. Elke avond kletsen we even bij. “Ik ben uitgenodigd voor een openlucht concert in Molières”, krijg ik op een avond te horen. Fijn voor hem, denk ik, want met zijn gedrevenheid lijkt hij steeds meer op een kluskluizenaar.

Molières (16 minuten rijden) is een rustig, klein bastidedorp, gesticht in de 13e eeuw. Kenmerkend aan een bastide is o.a. een recht stratenplan met een groot vierkant plein omgeven door overdekte 'arcades'(booggewelven). Dit kun je bijvoorbeeld heel goed zien in het toeristische Monpazier. Molières heeft slechts één huis met een overdekte arcade. Het lijkt erop dat de arcades nooit zijn afgebouwd en de reden is tot op heden onbekend. Ik ga een andere keer meer vertellen over bastides want ik vind de geschiedenis ervan echt interessant.

Het openlucht concert blijkt een jaarlijks terugkerend jazzfestival.  Ik word gespamd met leuke foto's van een knusse binnenplaats bij de kerk en bezoekers die genieten van een avondje uit. Ik moet toegeven, ik ben lichtelijk jaloers. Ingrediënten als sfeervolle ambiance, zomerse avond, ondergaande zon, vrienden én muziek: het is er allemaal! Dit is wat de Dordogne zo leuk maakt. Er is voor iedere soort toerist wel wat te ervaren is, dus ook voor muziekliefhebbers.

In Molières kun je trouwens vaker van muziek genieten. In de kerk worden concerten gegeven en bands spelen regelmatig in Le Poquelin. Dit is een eet(lunch)cafe aan het grote plein, tevens ontmoetingsplek voor inwoners, een handjevol toeristen en lokalen die wel een avondje uit willen. Zo werd Enton op een vrijdagavond in het najaar door een aardige Nederlandse bouwvakker uitgenodigd om fish en chips te komen eten. Nu denk je misschien fish en chips, zijn we wel in het goede land? De uitbaatster heeft buitenlandse roots dus vandaar zo'n maandelijkse avond om de werkweek af te sluiten.

Eenmaal herenigd in het zomerse Dordogne wil ik natuurlijk graag Molières bezoeken. Het openlucht concert heeft te wachten tot volgend jaar dus ik heb mijn zinnen gezet op het ontdekken van de wandelmogelijkheden. We starten de ochtend met een kop koffie bij Le Poquelin. De luiken van het huis aan de overkant zwaaien open; een simpel en eeuwenoud ritueel in een rustig dorp ver weg van alle toeristische drukte. In de mini dorpswinkel scoren we heerlijke honing-noten koeken en gaan op stap.

Binnen 15 minuten zijn we de route volledig kwijt.  Ha ha, ik kan er nu om lachen, maar in het moment loopt de irritatie lichtelijk op. Hoe we ons best ook doen om de gele route weer te hervinden, no way. Dus we maken er iets leuks van, alles is toch nieuw, en wandelen via de andere kant het dorp weer binnen. Enton laat me de gerestaureerde vesting kerk zien (mooi...) en de sfeervolle binnenplaats van het openlucht concert. Komende zomer zorg ik dat ik er bij ben!

PS1. Meer weten over Molières, de geschiedenis, wandelingen en meer? https://www.molieresdecouvertes.com/nl/welkom-in-molieres/
PS2. Nieuwsgierig naar de activiteiten in Poquelin? https://restaurant-poquelin.fr
PS3. Ook in de kerk worden in de zomer concerten gehouden.
PS4. Er zijn meerder wandelroutes. Probeer de wandelingen die starten bij het huis met de enige overdekte arcade. Hopelijk zijn die wel gemakkelijk volgen. Ook de rood-wit gemarkeerde d'Amadour route naar Cadouin is waarschijnlijk beter aangegeven.
PS5. Vlak bij Molières kun je zwemmen in het meer bij  'La Base de Loisirs de Malivert'.